My Heart Beats For You

               I was wondering how to celebrate a valentines with a special someone, could I prepare to choose a beautiful blooming flower, look for a chocolate that it is not too sweet and what simple note to put in a special cards. What to wear on the day of valentines and what perfume will I put on.  Geez for sure the pressure will fall upon me.  And the expectation that I need to meet from her. 

               There are so many preparation to make just to fit in in just one perfect moment. And for sure you want to make all the things goes well base in what you have planned, again just to fit in in one perfect moment.

               No date this valentine doesn't make you look pathetic and cast out.  People having a special someone to celebrate on the Valentine's Day doesn't mean they have the perfect relationship and they are the most happy partners in the whole world. Yours is yet to come in a unexpected way and in a most meaningful moment. It's worth the wait for sure.

               I find no wrong in celebrating a valentines day,  this month when we are bombared with  the commercialism of Valentine's Day, take a minute and think about on where and whom your heart really beats.  Wouldn't be much better gift you could give to the author of love who is Jesus instead of a box of chocolate and a expensive flower why not give spend an intimate time alone with Him.

               I am praying that every beats of  heart is for Jesus and I want to feel Him inside my heart.

               Today, step out and show others what real love is.  Every act of kindness is a seed that will produce a harvest in your own life in return.  Let your love be in word and in action and watch how Jesus pours out His blessing in ever area of your life.

               My Jesus, my heart beats for you. I love you with all my heart and with full of passion, You to me are everything, my love, my best friend, my life and my future.

__________________________________________

Whoever does not love does not know God, because God is love.

1 John 4:8

Love must be sincere. Hate what is evil; cling to what is good.

Romans 12:9

And now these three remain: faith, hope, and love, But the greatest of these is love.

1 Corinthians 13:13

Judging a person doesn't define who they are. It defines who you are.

               Naka upo ako sa isang waiting area sa Ospital habang nag hihintay na matawag ang pangalan ko para mag pa check up ng mata. Madaming tao akong nakikita, palakad lakad, tatayo, uupo, nag babasa ng dyaryo , umiinom ng kape, nag kakalikot ng celllphone, may nagkukuwentuhan, nag tatawanan at may nag iisa lang (madalas akong mag isa sa lahat ng lakad) hindi dahil sa wala akong kaibigan, mas gusto ko lang talagang mag isa madalas.

               Ilang beses na ba tayong na husgahan ng ibang tao dahil sa uri ng ating pananamit, pagsasalita, kilos at direksyon sa buhay, sa musika na pinapakinggan mo,kung anong hitsura mo, kung paano ka makitungo sa ibang tao, kung sino ang mag sinasamahan mong grupo ng tao sa bagay ganun din naman tayo madali nating husgahan ang isang tao batay sa nakikita lamang natin.

               Masakit mahusgahan ka ng ibang tao batay lamang sa kanilang pamantayan, at sigurado eto ang sasabihin mo "OK lang di naman totoo" pero deep in side masakit parin ang mahusgahan ng hindi totoo, apektado ka parin kahit papaano.

               Sinasabi sayo ng mga tao na maging totoo ka "be yourself" pero sa kabila ng pagpapakatotoo mo huhusgahan ka naman nila napaka ironic.  Kahit ako mismo dumadating sa puntong nanghuhusga ng isang tao base lamang sa nakikita ko, alam ko mali. Pero naiisip ko judging a person doesn't define who they are.  It defines who you are. Tama hindi ba?  


               Bawat isa sa atin may mga sekreto na hindi masabi kahit gustong ng sabihin.  Bawat

Blogger Not Found

               Nagising ng maaga dahil sa sobrang lamig 5°C walang magawa kundi buksan nalang ang laptop dahil di rin naman ako makakatulog ng maayos, naisipan kong buksan at bisitahin ang blog ko at subukang bisitahin ang lahat ng nasa blog roll ko, halo halong emosyon ang naramdaman ko at nasurpresa ako sa mga nakita ko.

               Naisipan kong mag blog hopping sa kadahilanang nawala and nasa side bar blog list ko

Marami talagang nagbabago sa mundo ng blogging, napatunayan ko yan sa pag bisita ko at pag daan sa lahat ng nasa blog roll ko, oo lahat binisita ko inisa isa ko ang mga blog na ito na miss ko kasing mag blog hopping at mag iwan ng marka sa chat box ng mga kasamahan sa blogging.

               Nakakatuwa dahil karamihan eh bago na ang mga hitsura ng mga blog ninyo ang ilan hanggang ngayun walang pagbabago sa hitsura ng blog which is good parin. Ang daming mga add ons na widgets, daming applications, at kahit mga followers and dami na rin ang sumusubaybay.

               Ang ibang blogger na dati ay kakulitan ko sa chat box, ngayon ay mga bigating blogger na at mukhang kilala na talaga sa larangan ng blogging, nakakahiya na tuloy makipag kulitan. Ang dami nading mga bagong blogger nakakaaliw talaga.

              Nakakalungkot yan ang mas lamang na naramdaman ko sa pag bisita sa mga blog, ang dami ng nawala sa mundo ng blogging ang mga blog na parati kong binibisita para magbasa ng bagong post nila ngayun wala na sila. (BLOGGER NOT FOUND).  Maaaring may pinag kakaabalahan na sila ngayon at di na maharap ang pag bo-blog.

              Hindi ko masasabi kung hanggang kelan ako mag bo-blog, sa totoo lang mga ka-blog dati ang takbo ng utak ko sa pag bo-blog ay padamihan ng followers, padamihan ng bumabasa, padamihan ng pwedeng i-post at padamihan ng comments sa post mo, in a way achievement nga naman.

               Mag susulat parin ako ng mga bagay bagay ng tumatakbo sa utak ko, di baleng walang bumisita sa blog ko di na big deal yun. Ngayun mas masarap magsulat pag di mo iniisip ang expectation ng ibang tao sa ipopost mo. Basta mailabas o maipahayag ko.  Tama nga I write to express not to impress.

Sa Unang Pagkakataon

               Limang buwan ang lumipas madaming nangyari sa buhay ko na hindi ko inaasahan. Napadpad sa isang lugar na di ko inaasang mapupuntahan ko balang araw. Walang magagawa nandito na ako.

               Ang init, kahit ihip ng hangin napaka init, eto na nga at nandito na ako. Sinalubong ng isang lalaki na may bandana sa ulo na kulay pula at puti (checkered) kinuha ang isa sa pinaka mahalagang bagay sa buhay ko, wala akong magawa ni tumanggi hindi ko magawa kailangang sumunod sa kagustuhan niya binigay ko ang (passport) ko. 

              Sinundo kami ng isang sasakayan para dalhin sa pupuntahan namin, pumpwesto ako sa harapan dahil di pwedeng mag sama ang babae at lalaki. Nagtatanong ako sa sarili ko eto na ba yun at di makapaniwala sa mga nakikita, matataas na building, maliwanag at maayos ang highway at hindi mausok ang mga sasakyan, aba aba ok eto ha.

              Limang buwan ang lumipas madaming nangyari sa buhay ko na hindi ko inaasahan. Napadpad sa isang lugar na di ko inaasang mapupuntahan ko balang araw. Walang magagawa nandito na ako.

              Sa bawat araw na dumaan habang ako ay nandito sa ibang bansa lagi kong naiisip ang mga kasama ko sa trabaho ko sa Pilipinas isang grupo ng mga tao na totoo at masaya kasama, ang pamilya ko sa Pilipinas walang araw na di ko sila naalala. May mga gabi na basa ang unan ko dahil sa di ko mapigilang maalala ang mga mahal ko sa buhay.  Walang magawa kundi alalahanin nalang sila dahil balang araw muli ko silang makikita, pasasaan ba at matatapos din ito.

              Napakabilis ng mga araw at buwan ko dito ang takbo ng buhay ko dito trabaho---bahay---trabaho---bahay, pero minsan lumalabas din kasama ang pinsan ko.

              Madami pang bagay na pwedeng mangyari sa akin habang ako ay nandito walang makakapigil sa mga pangarap ko, lahat ng mga ninanais ko sa buhay ko inaalay ko sa pamilya ko at higit sa lahat sa Panginoon na syang gumagabay sa akin habang ako ay malayo sa mga mahal ko sa buhay.

               Limang buwan ang lumipas madaming nangyari sa buhay ko na hindi ko inaasahan. Napadpad sa isang lugar na di ko inaasang mapupuntahan ko balang araw. Walang magagawa nandito na ako.

               December 16 gumising ako ng ibang iba walang sumalubong sa akin at humalik at yumakap na kapamilya nakakalungkot walang babati sa akin sa unang pagkakataon ng Happy Birthday anak, Happy Birthday donzil, Happy Birthday apo, Happy Birthday zeb :'( unang karaawaan ko na hindi ko kasama ang buong pamilya ko, napakalungkot dahil sa araw na ito walang babati sa akin at hahalik na kapamilya ko :'( Walang magawa kundi alalahanin nalang sila dahil balang araw muli ko silang makikita, pasasaan ba at matatapos din ito.

with my cousin celebrating my birhday

              Ngunit nakipag kita ako sa pinsan ko para naman maramdaman ko kahit papaano na may kapamilya akong babati sa akin ng personal, tinwagan ko at pinilit ko na magkita kami ng pinsan ko, sapilitan na ito nyahahaha.

               December 24 Happy 35th Wedding Anniversary Mom and Dad Skype---Skype---Skype---ang tanging paraan upang 15mins lang ang tinagal ko sa unang pagkakataon para batiin sila sa kadahilanang ako ay may duty, diyan ko lang sila pwedeng mabati at makita, isang malungkot na bagay nanaman dahil ako naman ang hindi makakahalik at makakayakap ng personal sa kanila, ang aking magulang na nag pursige at nagpakatatag para maitaguyod kaming mga magkakapatid mga magulang na gagawin ang lahat para sa ikabubuti ng kanilang mga anak upang maibigay lamang ang mga pangangailangan ng isang anak na humihing ng isang bagay. (naiiyak ako seryoso) Mahal na mahal ko po kayo ng buong buo :'( Walang magawa kundi alalahanin nalang sila dahil balang araw muli ko silang makikita, pasasaan ba at matatapos din ito.

we just ordered a few foods to have a meal

the ER Staff that time

with my ER colleagues Malaysian and Indian staff was also celebrating with the pinoys :)
tumakas lang kami ng sandali sa area at nag celebrate ng Christmas sa Stock Room at Electric Room

              Decemebr 24 Unang pagkakataon na sinalubong ko ang pagpasok ng Christmas sa trabaho, sa bansang di nag didiwang ng kapaskuhan na tila ba'y normal na araw lang sakanila ang araw na ito, pero sa mga Pilipino isang malaking kasiyahan ito. Ang dati kong kasamang mag diwang ng kapaskuhan ay mga kamag anak ko, pero ngayon mga kasama ko sa trabaho.


              December 25 Dahil galing ako ng night duty nung December 24 natulog lang ako buong mag hapon dahil pagod sa duty, ang mga inaanak ko sa Pinas pinaubaya ko na muna sa aking mga magulong sila muna ang haharap sa mga inaanak ko pero syempre nagpadala ako ng pera para sa mga inaanak ko ;)


              December 31 Ayos hindi ako duty ngayon makakausap at makikita ko via Skype ang mga kamag anak at pamilya ko hindi ko naisip na mangyayari din ito sa akin na mag didiwang ng Kapaskuhan at Bagong Taon sa pamamagitan ng Skype sa unang pagkakataon nangyari ito, naririnig ko ang putukan, tawanan at kwentuhan ng mga tao sa bahay namin sa Pinas, nakaka miss---nakaka miss--nakaka miss.  Walang magawa kundi alalahanin nalang sila dahil balang araw muli ko silang makikita, pasasaan ba at matatapos din ito.

my brothers and my one and only sister

me thinking and missing them

me smiling in times of being homesick

my crazy cousins and brotha

              January 1 Normal lang na araw sa mga tao dito ang araw na ito yung tipo bang parang wala lang :)) pero yung ibang lahi pati ilang Doctor bumabati ng Happy New Year ;) kung sabagay di naman bigdeal sa mga arabo ang new year. Pero sa ating mga pinoy nakupo big deal n big deal na big deal ang pagpasok ng bagong taon diba diba. Tayong mga Pinoy walang katulad ang selebrasyon natin ng Kapaskuhan at Bagong Taon. 

              Bagong Taon Bagong Buhay Bagong Pag-asa Bagong Karanasan na malayo sa pamilya sa unang pagkakataon.

              Limang buwan ang lumipas madaming nangyari sa buhay ko na hindi ko inaasahan. Napadpad sa isang lugar na di ko inaasang mapupuntahan ko balang araw. Walang magagawa nandito na ako.


Praise be to God and God Father of our Lord Jesus Christ, the Father of compassion and the God of all comfort, who comforts us in all our troubles, so that we can comfort those in any trouble with the comfort we ourselves have received from God. 
2 Corinthians 1:3-4